شیپور شنوایی

توضیحات

کارملا، وقتی شیپور شنوایی را به من هدیه داد، احتمالاً برخی از پیامدهای آن را پیش‌بینی می‌کرد. کارملا آدمی نیست که بخواهم او را بدجنس بنامم، فقط این‌که او از قضا حس شوخ‌طبعی عجیب و غریبی دارد. شیپور با آن‌که به راستی مدرن نبود، اما بدون شک در نوع خودش نمونه‌ی خوبی بود. فوق‌العاده زیبا بود، انحنای باشکوهی مثل انحنای شاخ بوفالو داشت، سطح آن رویه‌ای از جنس نقره داشت و به نقوش مکرری از صدف‌های مروارید مزین بود. جاذبه‌ی هنری این شیء تنها ویژگی آن نبود، شیپور صدا را به اندازه‌ای تقویت می‌کرد که حتی گوش من هم می‌توانست مکالمات عادی را به‌خوبی بشنود.
اینجا باید بگویم که پیری مطلقاً به هیچ‌کدام از حواس من آسیب نزده است. چشم‌هایم هنوز هم عالی می‌بینند، هر چند برای مطالعه باید عینک بزنم، البته اگر چیزی بخوانم که عملاً هیچ‌وقت اتفاق نمی‌افتد. درست است، رماتیسم تا حدی اسکلت بدنم را خم کرده است. اما این موضوع مانع از این نمی‌شود که در هوای ملایم پیاده‌روی نکنم و هفته‌ای یک‌بار، سه‌شنبه‌ها، اتاقم را جارو نکشم، نوعی تمرین که برایم هم مفید است و هم آموزنده. باید این را هم اضافه کنم که هنوز خودم را عضو مفیدی از جامعه می‌دانم و معتقدم اگر موقعیت مناسب باشد، هنوز هم می‌توانم آدم مفرح و باصفایی باشم. این موضوع که هیچ دندانی ندارم و هرگز نمی‌توانم دندان مصنوعی بگذارم، ابداً اذیتم نمی‌کند، چون مجبور نیستم کسی را گاز بگیرم و انواع و اقسام غذاهای نرم و قابل خوردن داریم که به راحتی…
 

#داستانهای_فرانسوی

توضیحات تکمیلی