اندی وییر _ پروژه ی هیل مری _

توضیحات

«دو به‌علاوه‌ی دو؟»
این سوال یک چیزی دارد که اعصابم را به هم می‌ریزد. خسته‌ام. دوباره خوابم می‌بَرَد.
چند دقیقه می‌گذرد، بعد دوباره همان سوالِ مزخرف را می‌شنوم.
«دو به‌علاوه‌ی دو؟»
صدای نرم و زنانه‌ای که این سوال را می‌پرسد یک ذره هم عاطفه و احساس ندارد؛ تلفظش هم عیناً همان تلفظِ دفعه‌ی قبل است. صدای کامپیوتری است. کامپیوتر دارد به پر و پایم می‌پیچد. اعصابم از قبل هم بیشتر به هم می‌ریزد.
می‌گویم:«ووومنکن.» جا می‌خورم. می‌خواستم بگویم «ولم کن» که به نظرم جوابی کاملاً معقول به آن سوالِ مزخرف بود؛ اما صدایم در نمی‌آید و نمی‌توانم حرف بزنم.
کامپیوتر می‌گوید: «جواب صحیح نیست. دو به‌علاوه‌ی دو؟»
وقتش شده آزمایش کنم. سعی می‌کنم کسی را صدا کنم.
می‌گویم: « اَئااا…» چرا یک آهایِ خشک و خالی نمی‌توانم بگویم؟
«جواب صحیح نیست. دو به‌علاوه‌ی دو؟»
یعنی چه؟ چه اتفاقی افتاده؟ دلم می‌خواهد بفهمم، ولی از کجا؟نه می‌توانم چیزی ببینم، نه چیزی به‌جز صدای کامپیوتر را می‌شنوم. چیزی هم حس نمی‌کنم.
.
#داستانهای_آمریکایی

توضیحات تکمیلی